Skip to main content

Afgelopen zondag werd in Alkmaar alweer de 26e editie van het Internationaal Open Alkmaars judotoernooi georganiseerd. Dit jaar voor het eerst door het nieuwe bestuur van de Stichting Open Alkmaarse.

In aanloop naar het toernooi zat niet alles mee, zo bleek de zaal pas op zaterdagavond om 20.00 uur beschikbaar voor het inrichten. Om 20.00 uur was er echter brandalarm, zodat pas om 20.30 uur kon worden aangevangen. Vele handen maken echter licht werk. Met de vele opgetrommelde vrijwilligers was de zaal met een uur ingericht. Over de toernooidag kon hetzelfde worden gezegd, de bestuurders hebben samen met de vele vrijwilligers een prima toernooi weten neer te zetten.

De start van het toernooi was voor onze judoka's niet helemaal lekker, maar dat werd in het vervolg van de dag weer helemaal rechtgezet.

Mouro Agaart verscheen vandaag voor één van de laatste keren op de tatami onder de vlag van Randers de Geus. Na de verhuizing hebben zij nog anderhalf jaar minstens tweemaal per week de rit Den Helder/Breezand - Heerhugowaard/Broek op Langedijk gemaakt. Logischerwijs hebben zij nu toch de stap naar een club gemaakt wat dichter in de buurt. Maar mocht hun nieuwe club De Uitkomst ergens niet meedoen zullen Mouro en Milla zich inschrijven via Randers de Geus...

Mouro had het als eerstejaars A pupil zwaar. Daarbij was hij niet helemaal berekend op de schouderworpen op knieën, welke de tegenpartij in petto had.

Timo Poelwijk trof in zijn partij om het brons hetzelfde lot, voor wat betreft de laatste worp. Daarvoor was hij in de eerste partij enigszins ten onder gegaan aan de druk, die hij zichzelf oplegde. In de herkansing was het herstel met twee winstpartijen en plaatsing voor de partij om het brons goed. Helaas vloog Timo over de worp op knieën, welke overigens verboden is in zijn leeftijdsklasse.Dede van Stralen judode een dag eerder tijdens de West Friese Competitie twee goede partijen tegen jongens van 19 jaar en wist deze winnend af te sluiten. Vandaag trof hij, in voorlopig zijn laatste wedstrijd in de -66 kg, judoka's van een minder kaliber, maar moest de winst op straffen aan de tegenpartij laten.

Na een wat minder eerste blok kwamen Rick Janssen, Mitchel Schröder en Demi Traas in actie.
Mitchel judode lekker, maar het niveau was nog iets te hoog gegrepen voor hem. Hij wist zijn partijen uit te judoën, maar de overwinningen moest hij aan de tegenpartij laten. Daar hij nog een jaar bij de b-pupillen heeft, een mooi moment om eens te kijken waar het niveau volgend jaar heen moet/mag/kan.

Rick Janssen was na een zo goed als judoloze week super gretig. Zijn blauwe knie, opgelopen op het Koegrastoernooi, hield hem een week aan de kant, maar had een goede uitwerking. Rick won drie partijen met aanvallend judo. Zijn worpen kwamen niet altijd helemaal door, maar op doorzettingsvermogen scoorde hij zijn ippons en waza-ari's bij elkaar. De halve finale werd helaas verloren, waarna in de samenvoeging de partij om het brons restte. Een mix van o-soto-gari en harai-goshi bracht een waza-ari voorsprong, maar een hele mooie tai-o-toshi (helaas maar waar) gooide roet in het eten. Maar wat heb je lekker gejudood en een vooruitgang geboekt het afgelopen jaar.

Demi Traas judo de niet alleen om de medailles, maar ook om kwalificatie voor de International Childrens Games. Deze Olympische Spelen voor scholieren worden volgend jaar in Alkmaar gehouden. Daar er over kwalificatie-eisen en selectiecriteria nog helemaal NIETS bekend is, wist en weet Demi ook niets van het mogelijke vervolg. Na een moeizame eerste partij, die met een houdgreep winnend werd afgesloten, kon Demi weer aantreden tegen de gelijkwaardige Cathaleeya uit Amsterdam. Veelal judoën de meiden tweemaal tegen elkaar en weten ze beiden één confrontatie te winnen. Ditmaal won Demi met een ippon voor een soort van tani-o-toshi. Ook de laatste twee partij ging Demi voortvarend op haar doorzettingsvermogen wat verdiend goud voor haar opleverde!

Patrick Groot begon onder leiding van coach Maxx met een overwinning door middel van een houdgreep. In de halve finale bleek de nummer drie van Nederland uit de -66 kg (intussen wel +70 kg) een maatje te groot, maar in de herkansingen opnieuw een bronzen medaillewinnaar van het NK ditmaal uit de +66 kg. Ditmaal trok Patrick aan het langste eind met wederom een houdgreep. De partij om het brons ging helaas verloren, maar je was er wel dichtbij in dit sterke deelnemersveld!

Nina Alwart was wel een beetje zenuwachtig voor aanvang van het toernooi. Of dit nou kwam door de grote hal of haar verjaardag de volgende dag? Door een goede start won Nina twee partijen met een plek in de halve finale als gevolg. Na een yugo voorsprong ging de partij tegen de uiteindelijke kampioen helaas verloren met een waza-ari. In de herkansingen streed Nina wederom voor wat zij waard was. Beide judoka's konden elkaar niet werpen, alleen kon de andere jongen wel een houdgreep pakken. Nina kwam hier wel uit, maar de yugo tegen zorgde voor de beslissing. Maar wat heb je weer goed je best gedaan Nina!

Aan de andere kant van de zaal maakte Fabienne Schröder voor het eerst haar opwachting. In een poule van twee ging zij viermaal de strijd aan. Een pakkingsfoutje werd de eerste partij meteen afgestraft, maar in de overige partijen ging het steeds iets beter. Dit had twee overwinningen en het goud tot gevolg. Gefeliciteerd Fabiënne! De komende periode gaan we lekker aan de gang om de komende jaren nog veel meer prijzen te behalen.

Maxx Bruin ging betrad tussen zijn coachwerkzaamheden door ook de tatami. In een sterke poule bleef zijn deelname beperkt tot twee partijen. Dit waren wel de nummer 2 en 3 van het Noors seniorenkampioenschap. Waarbij ook nog gezegd moet worden dat de vice-Noors kampioen met een zeer discutabele yugo won. Maxx kwam wat gewicht (5 kg) en kracht tekort, maar je immer aanvallende judostijl blijft een genot om naar te kijken.

Friso Schotanus draaide in een poule van drie tweemaal tegen zijn twee tegenstanders. Een van hen leverde sterk partij. Friso was en bleef de aanvallende partij en werd op beslissing als de terechte winnaar aangewezen. De judoka van Bos Judo werd tweemaal met ippon verslagen. Tegen Donny was er in de tweede partij echter een overname, die hem de das om deed. De yugo tegen kon niet meer worden terug gehaald, waardoor Friso genoegen moest nemen met het zilver. Op de Noord-Hollandse kampioenschappen volgende maand komt jouw revanche weer Friso!

Tot slot hadden we nog Milla Agaart in de strijd. Ook Milla missen we de laatste tijd op de training (als ook de thee en het koekje op zaterdagochtend!). Het judo is zij in Anna Paulowna nog niet verleerd. De eerste partij ging verloren, maar in het vervolg ging het goed. Twee partijen op rij werden gewonnen. In de derde partij van de herkansingen was Milla ook veruit de sterkere, maar werd zij de dupe van eenmaal buiten de mat stappen. Op een shido werd er verloren, hier hield een ieder een gevoel van onrechtvaardigheid aan over, daar alleen Milla de pogingen deed om te scoren.

In de middag kwamen nog drie jongens en vijf meiden in actie, te beginnen met de jongens/heren.

Matthijs Snijders had het zwaar in de samengevoegde poule met de -21 jaar - 90 kg. Deze jongens waren net een stukje ouder en sterker. Toch heeft hij lekker vier partijen kunnen draaien, hierin wat punten weten te scoren en ook op andere gebieden weer wat vooruitgang laten zien.

Timo de Jong en Rik Peters kenden een voortvarende start. Rik zijn tegenstander kwam niet opdagen en Timo maakte een houdgreep.
Rik won vervolgens nog een partij met zijn wel bekende aanvallende judo. In de halve finale van de poule liep Rik tegen een verliespartij op. In de herkansing werd eerst gewonnen, maar de partij om definitieve plaatsing voor de kruisfinale ging op een straf voor buiten de mat stappen verloren.  

Timo trof na zijn winstpartij Dennis Peereboom van Hajime. Dennis heeft het altijd lastig tegen Timo die, ondanks zijn vandaag ingetapete teen, sterk op zijn benen staat. Een shido achterstand maakte Timo tegen het einde van de partij goed met een waza-ari voor een uchi-mata. Buiten de mat vrienden mannen, op de mat even niet! De poulefinale won Timo even wel. De echte finale ging helaas naar de tegenpartij, maar het was goed om te zien dat Timo ook door weet te komen met worpen als o-uchi-gari en uchi-mata. Een verdiende tweede plaats.

Het toernooi werd vervolgd door de dames Koopmans. Voor Amber het eerste toernooi sinds maart, Meintje had intussen alweer wat wedstrijden gedraaid. In een samengevoegde klasse met de -52 kg bleek de Noorse junioren kampioene -52 kg de sterkste. Om de overige podiumplaatsen werd behoorlijk gevochten. Amber verloor met twee shido’s tegen drie shido’s de partij om het zilver (gebrek aan wedstrijdritme?) en moest genoegen nemen met het brons voor haar zus Meintje. Voor de dames geldt: op naar de belangrijkere toernooien van volgend jaar. Lekker wat ritme opdoen. 

Luciëlle Hendriks kwam in haar toernooi ook wat ervaring tekort. In het half jaar dat zij weer judoot komt ze op doorzettingsvermogen een behoorlijk eind, maar mistte toch wat slimmig- en handigheidjes. Met een yugo verliezen tegen iemand, die NK goud, zilver en brons op zak heeft is echter geen schande. De komende anderhalf jaar zullen in het teken staan van ervaring opdoen op grote en kleine toernooien, dit alles om over anderhalf jaar (2016) zo goed mogelijk voor de dag te komen op het EK meetmomenten circuit.

Tot slot nog twee zusjes in actie. Esmee Kroon liet alle toegestroomde toeschouwers zien hoe ontzettend veel vorderingen zij heeft gemaakt. Zij was vandaag veruit de allerbeste en wist haar drie tegenstandsters vrij eenvoudig te verslaan. Een terecht kampioenschap (voor het eerst een medaille op de Open Alkmaarse), waar onze ‘tante Es’ lekker van mag genieten, want ook zij weet dat het volgend jaar in de -15 jaar klasse een behoorlijk zware kluif wordt, waar ervaring opdoen bovenaan het lijstje staat.

Zusje Mika wilde heel graag in de voetsporen van haar zus stappen. Dit wilde ze echter zo graag dat ze een beetje leek te blokkeren. Tot overmaat van ramp verloor ze haar partijen niet omdat de ander sterker was, maar op ongelukkige shido’s voor per ongeluk een keer in de mouw pakken.

Al met al kan er met een goed gevoel worden terug gekeken op het judotoernooi, waar de meesten toch behoorlijk wat potjes konden winnen (of slechts met kleine scores verloren) op wederom een sterk bezet toernooi met een behoorlijk hoog niveau. Een gevoel van trots is er niet alleen op de judoka’s, maar bovenal op de vele vrijwilligers (inclusief bestuurders van de Open Alkmaarse, ook zij doen dit vrijwillig!), die deze dag mogelijk hebben gemaakt voor de judoka’s.