Tien prijzen op Vuurtorentoernooi

Tijdens het jaarlijkse Vuurtorentoernooi hebben tien judoka's een podiumplaats weten te bereiken. Een tekort aan judopunten of scheidsrechtersbeslissing in het voordeel van de tegenpartij zorgden voor vier vierde plaatsen. Kampioen werden: Mika Kroon, Yenna Alwart en Rik Peters. Tweede plaatsen gingen naar: Esmee Kroon, Timo Poelwijk en Gabriël van Stralen. Brons was weggelegd voor Demi Traas, Bowe Koolwijk, Kiran Smit en Friso Schotanus.

In Den Helder werd weer vroeg begonnen. Dit is niet het tijdstip van Nina Alwart, het leek vandaag wel iets beter te gaan maar nog niet helemaal naar kunnen. Ze heeft gestreden, bij het leven geprobeerd te combineren, maar het mocht niet baten. Een verliespartij op scheidsrechtersbeslissing hield haar van het podium. Op naar Venray, want op de grote toernooien gaat het de laatste tijd uitstekend!
Mika Kroon is ook absoluut geen ochtendmens, maar weet zich voor de wedstrijd wakker genoeg te krijgen. De opdracht was om vandaag wat meer te bewegen en de tegenpartij in beweging te zetten. Dit lukte goed met als resultaat niet alleen scoringskansen, maar ook goede punten. Tai-o-toshi was de worp van vandaag, gevolgd met muurvaste houdgrepen. Mika werd met vier overwinningen de terechte kampioene!

In het volgende blok werd het een beetje chaos, omdat er onduidelijkheid was, welke judoka's dienden aan te treden. Met wat vertraging ging ook dit blok van start.
Demi Traas en Esmee Kroon troffen elkaar en een sterke meid uit Amsterdam. Deze dame had wat meer kilo's in de strijd te werpen en bleek helaas de sterkste. De onderlinge confrontatie won Esmee met een tani-o-toshi, maar door een bandenfoutje moesten de dames nog een keer tegen elkaar. Om wat meer partijen te draaien werd hier niets van gezegd en was er onderling afgesproken dat de eerste partij de uitslag zou vormen. Demi won met een houdgreep, maar nam genoegen met de derde plaats, Esmee werd tweede.

Jurgen van Rooyen en Kiran Smit hadden behoorlijk zware poules. Zoals we van hen kennen lieten ze het hier niet bij zitten en streden ze elke partij voor wat zij waard waren. Jurgen werd nog wat gehinderd door een zere knie van het voetballen, maar hier liet hij ook zijn hoofd niet naar hangen. Jurgen won één partij en werd vierde, maar zijn instelling is en was er één om op voort te bouwen. Volgende partij sta jij weer op het podium Jurgen!Kiran liet in zijn judo zien weer een stapje te hebben gemaakt en judode wat gestructureerde dan de vorige toernooien. Dit resulteerde onder andere in een overwinning tegen een jongen met een blauwe band en bruine slippen... Met nog een overwinning met een houdgreep werd het een dik verdiende derde plaats.

Timo Poelwijk en Bowe Koolwijk startten aan hun toernooi rond het middaguur.
Bowe kreeg al snel twee spetters van ippons tegen van ervarenere judoka’s, maar toonde zich geenszins niet uit het veld geslagen. Net als Jurgen op de mat met een bere-instelling. Voor Bowe resulteerde zijn veerkracht in twee ipponoverwinningen met een houdgreep en een welverdiende derde plaats!

Timo Poelwijk ging voor het eerst sinds zijn gebroken sleutelbeen de mat op voor een toernooi. Mede met het oog op Venray moest er toch wat ritme en vertrouwen komen. De eerste tegenstander was erg afhoudend qua pakking en loerde op de overname. Uiteindelijk moest Timo met een waza-ari zijn meerdere erkennen in de tegenpartij. De volgende tegenstander trok zich terug, in de laatste partij scoorde Timo met een prachtige uchi-mata een ippon. Een tweede plek voor Timo, maar nog veel belangrijker: terug op de tatami.

In het laatste blok kwamen Mitchel Schröder, Rick Janssen, Rik Peters, Gabriël van Stralen en Friso Schotanus in actie.Mitchel stond stijf van de zenuwen op de mat, terwijl dit eigenlijk helemaal niet nodig is. Door de zenuwen kwamen de kunsten er ook niet helemaal. Er zaten goede momenten in de partijen, die een beetje een blijk gaven van het niveau wat hij daadwerkelijk heeft. Een overwinning op beslissing was niet genoeg voor het brons. Mitchel eindigde op judopunten naast het podium.

Rick Janssen streed weer voor wat hij waard was en heeft vandaag, denk ik, weer een belangrijke les geleerd. De eerste partij tegen Kai Poland was zoals altijd een spannende. Rick in de aanval en Kai loerend op de overname. Vandaag speelde Kai het iets slimmer en won met een waza-ari. De volgende partij werd een klein drama, Rick kwam voor pakte een houdgreep, waar de tegenpartij op een onreglementaire manier uit kwam. De erop volgende houdgreep werd geannuleerd, Rick won de partij, omdat de tijd niet klopte en uiteindelijk ging de partij verloren door de schrik van een duim langs de keel. Voor de partij tegen de uiteindelijke kampioen Max Stikkelorum werd de knop gelukkig weer omgedraaid. De partij werd met twee shido’s verloren, maar je hebt wel je sportieve plicht vervuld en je best gedaan.

Rik Peters was veruit de sterkste in zijn klasse. Het verging hem niet makkelijk, maar zijn vier partijen werden wel allemaal voortijdig met ippon gewonnen. Vandaag was het de schouderworp op knieën al dan niet in combinatie met een houdgreep, die de punten bracht. Erg goed om te zien dat Rik zowel links als rechtsom scoort en ook met diverse worpen: zowel de technische been- en heupworpen als de wat explosievere schouderworpen.

Gabriël van Stralen en Friso Schotanus judoden de eerste partij tegen elkaar. Gabriël won deze spannende confrontatie, die lang op de golden score leek af te stevenen. Friso judode verder nog twee prima partijen. Met een waza-ari en ippon werd partij twee gewonnen. De laatste partij werd een ware thriller. Tegen een twee jaar oudere jongen gingen de kansen over en weer en waren beide judoka’s soms dicht bij een punt. Na zes minuten judo trok Friso helaas aan het kortste eind en werd derde, maar wat een berepartij en toernooi!

Gabriel verloor van bovengenoemde judoka, omdat Gabi tegen het einde van de partij een shido kreeg. Vol in de alles of niets aanval was er uiteindelijk een ippon tegen. De laatste partij sloot Gabriël weer winnend af. Hij was veel beter maar liep na twee minuten zelfs een achterstand op. Dit maakte hij gelukkig heel snel goed met een morote-seoi-nage op knieën.

Al met al weer een goede dag waar weer wat positieve punten te noteren waren. Van mentaliteit en mentale veerkracht tot een stapje beter in het totaal judoplan.